انبوه سازی چیست؟
جمعیت جهان روز به روز در حال افزایش است و روند شهر نشینی نیز همراه با آن افزایش پیدا می کند. با افزایش روز افزون جمعیت و به تبع آن افزایش تمایل شهرنشینی، نیاز به مسکن ضروری خواهد بود. نیاز به تعداد زیاد مسکن و همچنین سرعت در اجرا باعث شد که اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم روشی با عنوان انبوه سازی صنعتی مسکن مورد استفاده قرار گیرد. در انبوه سازی صنعتی ابتدا قطعات و اجزا ساختمانی در کارخانه های پیش ساز ساخته می شود و بعد از حمل به محل پروژه در کنار همدیگر قرار می گیرند. این قطعات می توانند، قطعات یک ویلای بزرگ باشند یا قطعات مجموعه آپارتمانی کارگری. شکل انبوه سازی در ایران به گونه ای متفاوت تر از کشور های توسعه یافته است. وقتی از انبوه‌سازی صحبت می‌شود، بلافاصله ساخت و سازهایی یکسان، مشابه، همزمان و به یک نیت، با مصالحی شبیه به هم به ذهن انسان خطور می کند و به همین دلیل است که استفاده کنندگان با چنین ساخته هایی به سختی برخورد می کنند.
با توجه به این که کشور ما، کشوری در حال توسعه است و مسکن به عنوان یکی از شاخصه های مهم توسعه مطرح است، باید به مسئله ساخت وساز سریع و اصولی در آن توجه کرد. یکی از راه هایی که می توان به وسیله آن ساخت وساز را کنترل کرد ارجاع کار به بخش خصوصی است. از موارد لازم برای تعیین صلاحیت انبوه سازان داشتن توان فنی و اجرایی است. طبق تعریف قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مصوب سال 1374 مجلس شورای اسلامی سازنده انبوه مسکن به اشخاص حقیقی و حقوقی گفته می شود که توانمندی مدیریت و مسئولیت پدید آوری طرح ها، توانمندی تأمین و جذب سرمایه ،مدیریت تولید و عرضه مسکن و ساختمان را با استفاده از فناوری های نوین صنعت ساختمان و در چار چوب مقررات ملی ساختمان و سایر قوانین مربوط داشته و پروانه اشتغال به کار از وزارت مسکن و شهرسازی دریافت کرده باشند.
علاوه بر اینکه یک شرکت یا شخصیت حقوقی می تواند به عنوان انبوه ساز در زمینه مسکن فعالیت کند، که شرکت انبوه سازی سمن سوله از سال 88 در زمینه ساخت و اجراس طراحی انبوه سازی فعالیت می کندو شخصیت های حقیقی نیز امکان فعالیت در این زمینه را دارند. شرایطی که لازم است یک فرد برای دریافت پروانه کار در زمینه انبوه سازی مسکن داشته باشد عبارت است از : سابقه حرفه ای ،توان مالی، مدیرت منابع مالی ، مطلوبیت کارهای مدیریت شده و عملکرد موفق. سازنده حقیقی باید دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی ،کاردانی و یا تجربی در یکی از رشته های ذکر شده در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان باشد.
سازندگان انبوه مسکن و ساختمان بصورت حقیقی و یا حقوقی برای فعالیت در زمینه طراحی یا اجرا یا طرح و ساخت بایستی از اشخاص حقیقی تعریف شده دارای صلاحیت مطابق قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان و آئین نامه اجرایی آن استفاده کنند و در مواردی که بخواهند خودشان در زمینه های فوق فعالیت کنند، می بایست صلاحیت مضاعف را در چار چوب ضوابط قانون نظام مهندسی دریافت کنند. در صورتیکه دارندگان پروانه صلاحیت مضاعف بخواهند در یک دوره یا مقطع زمانی بیش از میزان ظرفیتی که بر اساس مقررات مربوطه تعیین شده ، خدمات طراحی یا اجرا یا طرح و ساخت ارائه دهند می توانند با اخذ و ارائه ضمانت نامه و یا بیمه نامه مسئولیت و کیفیت خدمات مهندسی به میزانی که توسط مؤسسه های ضمانت کننده یا شرکت های بیمه گر تقبل و تضمین شده است ، اقدام کنند.
طبق تعریف نادرستی که از انبوه سازی در جامعه مطرح شده است به فردی که بیست واحد مسکونی می سازد انبوه ساز گفته می شود و یا به مجموعه ای که دارای ده واحد مسکونی باشد مجموعه انبوه سازی گفته می شود. این تعریف از انبوه ساز و انبوه سازی تعریفی اشتباه و غیر منطقی است که باید متولیان انبوه سازی در کشور به تعریف ساده تر و دقیق تر از انبوه سازی بپردازند. انبوه سازی پروژه ای است که از نظر تعداد و حجم در حدی باشد که به همراه خود تکنولوژی جدید ایجاد کند. مسکن به عنوان سر پناه انسان ها همواره جزء نیازهای اولیه جامعه بشری است که پس از غذا و پوشاک، سومین نیاز اصلی شهروندان است و در جامعه امروز ما به عنوان یک کالای سرمایه ای نقش بزرگی در ایجاد امنیت اقتصادی برای شهروندان دارد. از طرف دیگر، ساخت مسکن با حجم بالای گردش مالی و با ایجاد اشتغال پایدار و ثبات امنیت اجتماعی و اقتصادی همواره جزء اولویتهای تصمیم گیری مسئولان و دلتمردان بوده است.
به همین جهت سیاست انبوه سازی به عنوان یک سیاست محوری در کشور ، بعد از سپری شدن حدود دو دهه بعد از پیروزی انقلاب بطور جدی مورد توجه قرار گرفته است. بطور کلی جهت گیری هایی تا پایان برنامه پنج ساله اول در ذهن سیاست گذاران بخش وجود داشت ، غالباً معطوف به تأمین مسکن از طریق مصرف کننده نهایی بود و انبوه سازی یا حرفه ای سازی جایگاهی در مبانی سیاست گذاری بخش نداشت، آثار زیانبار برداشت های ناصحیح از انبوه ساز و فعالیت های انبوه سازی از جهات مختلف ، صاحب نظران و سیاست گذاران بخش را در خصوص گردش یک باره سیاست ها از انفرادی سازی به انبوه سازی به اجماع قطعی رساند که در واقع این رویکرد جدید یک انتخاب نیست، بلکه ضرورت و الزامی اجتناب ناپذیر است. مکان یابی مناسب برای احداث واحدهای انبوه از مهم ترین مسائل در انبوه سازی است. یکی دیگر از مسائل مهم در انبوه سازی کیفیت مهندسی ساخت و ساز است. انبوه سازی در شرایطی می تواند مفید باشد که به دست مجموعه های توانا انجام شود، مجموعه های توانمندی که قادر باشند با برنامه ریزی درست هم از نظر شهرسازی و هم از نظر مدیریت ساخت و توان اجرایی نسبت به احداث مجتمع های ساختمانی اقدام کنند.
همکاری با بهترین ها، لیاقت شماست!
دریافت رتبه 1 انبوه سازی
